Nie mogę się skupić. Czy to ADHD?

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) w Stanach Zjednoczonych dotyczy około 8,4% dzieci i około 2,5% dorosłych, według Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. ADHD może być związane z wieloma problemami w życiu i związkach, dlatego ważne jest, aby znać objawy. Należy pamiętać, że tylko wykwalifikowany specjalista może postawić diagnozę.

Co to jest ADHD

 Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) jest neurologicznym zaburzeniem zachowania, którego pacjent nie jest w stanie kontrolować. Ma trzy kluczowe przejawy:

• Nieuwaga. Dziecku trudno jest skoncentrować się na zadaniu. Brakuje mu wytrwałości, by kontynuować to, co zaczął, dłużej niż przez kilka minut. I te problemy nie są związane z tym, że on „jest nieposłuszny” lub nie rozumie pytania.

• Nadpobudliwość. Dziecko nie może siedzieć spokojnie, również w sytuacjach, w których wymagany jest spokój i cisza. Podskakuje, zadaje milion pytań, lub po prostu jest po prostu nerwowe.

• Impulsywność. Oznacza to, że dzieci robią to, co chcą, natychmiast, nie myśląc o konsekwencjach.

Objawy

Istnieją dwa rodzaje tego zaburzenia psychicznego: deficyt uwagi oraz właściwa nadpobudliwość i impulsywność. Oto główne objawy:

• osoba nie może skupić się na szczegółach, popełnia małe „niechlujne” błędy w pracy lub codziennych czynnościach;

• trudno jest mu skupić się na zadaniach lub bieżącej pracy, na przykład słuchanie wykładu, dłuższe czytanie w zamyśleniu;

• wydaje się, że nie słucha cię, kiedy z nim rozmawiasz;

• nie postępuje zgodnie z instrukcjami lub wskazówkami w pracy, trudno mu poradzić sobie z zadaniami;

• trudno mu zorganizować swoją pracę i czas;

• unika lub bez entuzjazmu angażuje się w pracę, w której trzeba dużo myśleć z koncentracją;

• często gubi rzeczy: klucze, portfel, telefony komórkowe, ładowarki itp.;

• bardzo łatwo się rozprasza;

• jest roztargniony w swoich codziennych czynnościach: zapomina zapłacić rachunki, oddzwonić, przyjść na spotkanie.

Jeśli masz następujące objawy nadpobudliwości i impulsywności, może to świadczyć, że cierpisz na ADHD. Takiej osobie trudno jest usiedzieć spokojnie, ciągle się odwraca, klepie się po kolanach lub wykonuje inne drobne czynności. Trudno mu zachować spokój, nawet gdy zajmuje się sprawami, niezwiązanymi z pracą lub nauką. Nie może siedzieć spokojnie przez długi czas. Często przerywa rozmówcom. Trudno mu czekać na swoją kolej w dowolnym miejscu.

Jako dziecko nie miałem ADHD, czy może się teraz pojawić?

Rozpoznanie ADHD u dorosłych, jeśli nie zostało zidentyfikowane w dzieciństwie, jest nieco trudniejsze. Eksperci nie zgadzają się ze sobą co do tego, czy te same listy objawów i stanów, które są używane do diagnozowania ADHD u dzieci, mogą być używane do diagnozowania ADHD u dorosłych. Nie ma jednego kwestionariusza ani testu laboratoryjnego do diagnozy, więc psychiatra zwykle stosuje kilka metod. Zazwyczaj badany jest słuch, pamięć oraz zdolność do podejmowania decyzji. Często pojawiają się też inne zaburzenia takie jak lęk czy depresja.